Nje udhetim i veshtire ku " herronje e tij " ndalohen nga populli vigjilent ne Mifol dhe perfundojne te shoqeruar si Diversante ne Degen e puneve te brendeshme ne Fier.Gjithkush do te mbetej i befasuar kur sheh dy 74 vjeçare qe here pas here ndalojne dhe shohin ujrat e lumit Vjose, lumit me te rrembyer dhe me te palundrueshem ne Shqiperi. Te jete thjesht nje kuriozitet mbi " virgjerine " e natyres, apo kontakti per here te pare me nje pejsazh magjepses qe lidhet me ujin e kristalte te Vjoses ne muajin Korrik dhe bukurine e kanionit ne te cilen ajo gjarperon.
Ne fakt eshte diçka qe sot me shume qarkullon si legjende megjithse heronjte e legjendes si ralle here ne kete rast jane jo vetem reale, por edhe te gjalle. Ata jane Raq Paskal dhe Gjon Baldini te cilet 50 vite me pare realizuan raftingun e pare ne ujrat e lumit Vjose jo me Kanoe, as Barke por me nje Trap qe skishte veçse 10 trare nga 6 metra te gjate. Raqi eshte nje personazh i njohur ne jug nderkohe qe miku i tij pas 50 vitesh vjen nga Italia perseri ne qytetin e Permetit nga nisi rrugetimi mbi ujrat e rrezikshem te lumit qe kishte marre shume jete njerezish. Te pakte jane ata qe e dine historine apo aventuren e ketij udhetimi, pasi shtypi i kohes sipas Raqit nuk e pasqyroi kete ngjarje, nderkohe qe kerkesa ndaj Kinostudios Shqiptare per ta filmuar ate u shoqerua me mosbesim prej tyre. Ishte koha e diktatures dhe leja per kete lundrim te rrezikshem u mor ne Ministrine e Arsimit dhe Kultures.Kjo ngjarje ka si kornize kohore diktaturen, pasojat e se ciles mbeten te gdhendura ne kete aktivitet qe per kohen kur u be ishte i vetmi, nderkohe qe per kohen tone mbetet i pabesueshem. Si kujtim i asaj dite Korriku te vitit 1964 ka mbetur vetem nje foto pasi diktatura nuk mund te lejonte qe te fotografohej ura e Permetit, nje objekt ky strategjik.Me qindra qytetare Permetare u bene deshmitare te ketij udhetimi i cili u shoqerua me dy rreziqe qysh ne hapat e pare te tij. Permbysja e Trapit tek guri i qytetit dhe kalimi i nje guve aty ku lumi eshte perballe fshatit Kosine.Raq Paskal pas 50 vitesh ne vendin nga dikur nisi ky udhetim tregon se itinerari i ketij udhetimi ishte ai qe kishte zgjedhur prej natyre vete lumi Vjose. Kishim plan vijon ai te mbrinim ne Adriatik te pinim nje " gllenke " uje te kripur.Udhetimi qe zgjati 4 dite duke ndaluar ne Kelcyre, Memaliaj dhe Selenice u mbyll ne Uren e Mifolit ku kooperativistet duke i marre per diversante lajmeruan policine dhe te dy " heronjte e Vjoses " perfunduan ne rajonin e policise se Fierit nga ku u lane te lire vetem pasi u sqaruan rrethanat.Gjon Baldini i cili pas 50 vitesh kthehet ne vendin nga nisi lundrimi pohon se ky udhetim eshte nje pike fikse e jetes se tij, eshte nga ato ngjarje qe e bejne te bukur jeten. Veç te tjerash ai bie nder mend mikpritjen e banoreve te Kelcyres, Memaliajit dhe Selenices. Kur e pyesim per masat mbrojtese qe kishin marre per kete udhetim Gjoni pohon se e vetmja mase e tille ishte nje Gomardare makine nderkoheqe nuk harron te sqaroje se perse nga ky udhetim ka vetem nje fotografi si deshmi.Fati i Trapit te ndertuar me aq mund ishte shitja i tij si lende drusore ne kooperativen e Mifolit dhe perdorimi te hollave qe dy miqte e ketij lundrimi te ktheheshin ne venbanimet e tyre njeri ne Tirane e tjetri ne Gjirokaster. Ngjarja ka zene vend ne krijimtarine e Raq Paskal si veper e arteve figurative dhe si veper letrare.Keshtu krejt pa buje u festua ne qytetin e Permetit nje 50 vjetor i veçante qe per historianet e Raftingut sigurisht perben udhetimin e pare ne Shqiperi ne nje nga lumenjte me te rrezikshem dhe ne nje nga kanionet me te bukura te saj.
No comments:
Post a Comment